Budowa zewnętrzna
Ciało wygrzbiecone, ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Krawędź brzucha, pomiędzy płetwami brzusznymi a odbytową, w postaci kila. Początek nasady płetwy grzbietowej wyraźnie przesunięty do tyłu w stosunku do nasady płetw brzusznych. Otwór gębowy wąski, skośnie skierowany ku górze. Oczy złociście lśniące (znak rozpoznawczy w stosunku do bardzo podobnej płoci). Duże koliste łuski, 40-43 wzdłuż linii bocznej. W płetwach piersiowych po 16-17 promieni, w grzbietowej 10-12, a płetwa odbytowa ma ich 12-14. Zęby gardłowe dwurzędowe, 3.5-5.3. Grzbiet i wierzchnia część głowy zielonoszare do zielonobrązowych, boki jaśniejsze, o mosiężnym połysku. Strona brzuszna ubarwiona srebrzyście. Płetwy brzuszne, odbytowa i grzbietowa pomarańczowe do krwistoczerwonych, u nasady w kolorze od brązowawego do szarego. Długość 20-30 cm, maksymalnie 45 cm.
Występowanie
Spokojne wody o mulistym podłożu.
Tryb życia
Ryba stadna, przebywająca zwykle pod powierzchnią wody wśród roślinności strefy przybrzeżnej. Tarło od kwietnia do maja.
Odżywianie
Głównie pokarm roślinny; również małe organizmy zwierzęce.
Ciekawostki
Wzdręga (Scardinius erythrophthalmus) Wzdręga jest bardzo podobna do płoci i częste z nią mylona. Wędkarze nazywają ją krasnopiórka, ze względu na intensywnie czerwoną barwę płetw, co stanowi jedną z cech odróżniających ja od płoci. Inne różnice to: otwór gębowy wyraźnie skierowany ku górze, pod czas gdy płoć ma ułożony niemal poziomo, oraz sposób osadzania płetwy grzbietowej. W przypadku wzdregi przednią krawędź płetwy grzbietowej można połączyć linią pionową z końcem płetw brzusznych. Natomiast u płoci z początkiem płetw brzucha. Wzdręga, mimo iż zewnętrznie w minimalny sposób różni się od płoci, to jednak ma w porównaniu z nią odmienne zwyczaje i upodobania. W innych miejscach się ją spotyka, inaczej też żeruje. Przede wszystkim jest to ryba jeziorowa. W rzekach spotyka się ją bardzo rzadko. Z reguły jest mniejsza od płoci. Dwudziestopięciocentymetrowe wzdregi uchodzą za duże. Ryba ta dorasta do 35 cm długości i osiąga nie więcej niż 0,5 kg wagi. Niezmiernie rzadko zdarzają się większe okazy o wadze około l kg. Wiosną i jesienią wzdręga żeruje w głębszej wodzie, nieco dalej od brzegu, a latem tuż pod powierzchnią w pobliżu trzcin.Jest rybą odważną i stale głodna. Jeśli widzi pokarm, nie płoszy się nawet głośnym zachowaniem wędkarza. Wzdregi z powodzeniem łowi się w odległości dwóch, trzech metrów od łodzi. Radzimy stosować lekką wędkę ze splawikiem, żyłkę o grubości takiej, jak przy połowie płoci. Jeśli chodzi o przynęty, to wzdręga w porównaniu z płocią zdecydowanie preferuje robaki i larwy owadów, choć przynętami pochodzenia roślinnego także nie gardzi. I na koniec jeszcze jedna różnica pomiędzy płocią a wzdręga. Płoć jest znacznie smaczniejsza.Wymiar ochronny wzdręgi - 15 cm.