Metoda spławikowa. Dla początkujących moczykijów.
Do tej metody stosujemy wędkę z przelotkami oraz kołowrotkiem ze szpulą stałą, żyłkę lub plecionkę, spławik oraz przypon z haczykiem.
Jeśli chodzi o wędziska to do tej metody na rynku dostępne są najróżniejsze modele wędzisk teleskopowych oraz składanych z dwóch lub więcej elementów. Długość wędziska zawiera się zazwyczaj w granicach od 2,5 do 4,5 m. Kołowrotek oraz żyłkę główną należy dobrać do wielkości ryb, na które zamierzamy polować. W zasadzie najważniejszym elementem w tej metodzie to odpowiednio skonstruowany zestaw (spławik, obciążenie i przypon z haczykiem.)
W zależności od łowiska, warunków panujących na nim oraz gatunku, wielkości ryb i głębokości, na której zamierzamy je poławiać, stosujemy spławiki o różnym kształcie, wyporności oraz sposobie montażu. Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje spławików, różniące się pod względem sposobu montażu. Spławiki stałe oraz przelotowe. Spławik stały składa się z pływaka, antenki oraz kila (dolnika), natomiast przelotowy różni się od niego tym, że na końcu kila posiada oczko, przez które przewlekamy żyłkę główną. Oczywiście spławik przelotowy możemy również zamontować, jako stały, ale już nie odwrotnie.
Spławik stały Spławik przelotowy Konstrukcja zestawów
1. Koszulka igielitowa
2. Stoper gumowy
3. Śrucina ołowiana
4. Uszko spławika
5. Żyłka główna
6. Haczyk
Budowa zestawu (w szczególności obciążenie spławika) może różnić się w zależności od tego czy podajemy przynętę na dno czy łowimy z toni.
Stosując spławiki stałe łowimy zazwyczaj bliżej brzegu i na płytszych wodach, natomiast przelotowe wykorzystujemy do metody odległościowej lub gdy łowimy na większych głębokościach. Spławiki różnią się również kształtem, obecnie na rynku jest cała masa spławików o przeróżnych kształtach. Zasada ogólnie jest taka, że te bardziej pękate stosujemy do połowów w rzekach a te smukłe w wodach stojących.
Kształt zależy również od metody, w zestawach żywcowych stosuje się duże i pękate pływaki natomiast w metodzie angielskiej cienkie i długie wagglery. Wyporność spławika to wartość podawana przez producenta spławika na jego korpusie w gramach i mówiąca o tym ile obciążenia trzeba założyć pod spławikiem by był on prawidłowo zanurzony. Jednak nie należy traktować tej wartości dosłownie a każdy spławik wyważać indywidualnie w wodzie po zmontowaniu zestawu. Prawidłowe wyważenie spławika ma wielki wpływ na jego czułość, czyli dokładność wskazywania brań i stabilność w wodzie np. podczas wiatru lub fali. Jak już mówiłem im większa wyporność spławika tym większe obciążenie należy do niego zastosować. Ma to znaczący wpływ na wagę całego zestawu, a jak łatwo się domyślić, cięższym zestawem można dalej rzucić. Dlatego do zestawów odległościowych stosujemy spławiki o odpowiednio dużej wyporności i smukłym kształcie a to, dlatego że smukły spławik stawia o wiele mniejszy opór powietrza i zestaw ląduje dalej. O spławikach to chyba tyle.
Jeśli chodzi o obciążenie to wiemy już, czemu służy, natomiast do jego wykonania w metodach spławikowych wykorzystujemy zazwyczaj ciężarki ołowiane w postaci okrągłych śruciń oraz niewielkich oliwek przelotowych.
Teraz przypon. Przypon to odcinek żyłki zakończony z jednej strony haczykiem odpowiedniej wielkości a z drugiej pętelką lub krętlikiem.
Podstawową zasadą w konstrukcji zestawów jest to by przypon wykonany był z żyłki o mniejszej średnicy i/lub mniejszej wytrzymałości niż żyłka główna, zapobiegnie to utracie całego zestawu podczas zaczepu lub zacięcia zbyt dużej ryby, kiedy to stracimy tylko przypon z haczykiem. Jeśli chodzi o haczyk to podobnie jak i w przypadku spławika w sklepach jest cała masa haczyków różnych kształtów i wielkości. Co do rozmiaru haczyka, to dobieramy go do rodzaju i wielkości przynęty a co pośrednio za tym idzie też do rodzaju i wielkości ryby, na którą polujemy. Europejska numeracja haczyków wędkarskich przedstawia się w ten sposób, że im mniejszy haczyk tym większa liczba rozmiaru. (patrz tabela rozmiarów).
Haczyk nr
26 - ma szerokość łuku (3) : 1,8mm
24 - 2,1mm
22 - 2,4mm
20 - 2,7mm
18 - 3,0mm
16 - 3,5mm
14 - 4,0mm
12 - 4,5mm
10 - 5,5mm
8 - 6,5mm
6 - 7,5mm
4 - 9,0mm
2 - 10,5mm
1 - 11mm
1/0 - 12mm
2/0 - 13mm
1: Oczko/łopatka 2: Trzonek 3: Łuk kolankowy 4: Zadzior 5: Grot (ostrze) 6: Rozwarcie 7: Gardziel
Inną odmianą metody spławikowej jest metoda połowu "batem" lub "tyczką". Bat to długie wędzisko od 4 do nawet 13m, (zazwyczaj stosuje się długości pomiędzy 5 a 8 m), nieposiadające przelotek i niewyposażone w kołowrotek. Zestaw ze spławikiem i przyponem montuje się bezpośrednio do szczytówki wędziska za pośrednictwem gumowego amortyzatora. Metoda ta stosowana jest szeroko na zawodach wędkarskich, ponieważ pozwala na bardzo precyzyjne podanie przynęty, bardzo delikatnym zestawem, i złowienie dużej ilości ryb w krótkim czasie. Na „bata” jednak łowi się zazwyczaj drobne ryby. Nie będę się tu za wiele rozpisywał o tej metodzie, ponieważ znam ją prawie tylko teoretycznie i pozostawię ten temat do wyczerpania zawodowcom startującym w zawodach wędkarskich i mającym w tej dziedzinie znaczące sukcesy.
(c) Cichy. 2014
